Elk nadeel heeft zijn voordeel.
Althans, zo werken de natuurwetten.
Yin en Yang, actie=reactie, eb en vloed, undsoweiter.
Je moet natuurlijk wel het nadeel op waarde weten te schatten.
Het voordeel willen zien, in plaats van enkel de ogen te sluiten en de rampspoed gedwee te ondergaan.
Zo is de blessure van Messi een zegen gebleken voor FC Barcelona.
Gedurende de twee maanden absentie van de man met de loper hebben Neymar en Suarez hun kunsten ongeremd kunnen vertonen.
Geen bal inleveren bij de Magiër uit Rosario, maar zelf de jeitinho (Neymar) of straathondentactiek (Suarez) toepassen.
Neymar verloste zichzelf van de tweede viool en kon het eigen ego volledig de ruimte geven.
Het legde Barça geen windeieren, zij bleef winnen en is nu schier onoverwinnelijk met het trio MSN.
Het grootste winstpunt? Ze hebben er lol in.
Voetbal is weer spelen geworden, in plaats van werken.

Afwezigheid van de een kan dus leiden tot het opbloeien van de ander. Of om de om een basisplek schreeuwende speler de maat te kunnen nemen. De trieste absentie van Lestienne bij PSV biedt Jürgen Locadia de kans to talk the talk and walk the walk.
Uitkomst: faliekant door het ijs gezakt.
Beroerde techniek, geen inzicht of overzicht en afmaken is al helemaal zijn stiel niet.
En met het wegvallen van Narsingh kan Pereiro nu van kiet af aan gaan ballen. En hij heeft alles waar Locadia alleen maar over praat, veel dus.

De nadelen bij Ajax spreken boekdelen. Zoals die voortdurende twijfel bij Ajax over de spitspositie. Het levert enkel voordeel op voor de cynici.
Zo doet Fischer zijn stinkende best, maar zal hij nooit de 9 worden (niet koel genoeg, ondanks zijn Scandinavische bloedstroom), terwijl het gestuntel van Sanogo op de lachspieren werkt. Je kunt veel van Ajacieden zeggen, maar hun eigen spelers afbranden als ze niet presteren kun je wel aan ze overlaten.

Over de arythmie van het Technisch Hart zal ik een andere keer een diagnose stellen, voor nu zal het wegvallen van Cruijff, zowel bij Ajax als bij het voetbal in bredere zin, een aderlating betekenen.
Johan is, samen met Willem van Hanegem, de verpersoonlijking van het voetbalgeweten.
De enige twee die boven partijen staan en man en paard noemen.
Met hen zal een tijdperk worden afgesloten.
De lacune zal worden opgevuld met Nieuwe Realisten als De Boer en Koeman, terwijl Gullit en Van Basten hun Italiaanse mening met een vleugje Hollandse School zullen laten doorklinken.

Dat voordelen in nadelen hun pendant kennen, blijkt uit FC Twente.
In 2010 nog kampioen van Nederland, in 2015 in de degradatiezone met 80 miljoen aan schulden.
Of wat dacht u van Oranje?
In 2010 finalist en in 2014 nog brons op het WK, in 2015 de kwalificatie mislopen.

Wees niet bevreesd, het is allemaal een golfbeweging.
Na regen komt zonneschijn en dan weer een plensbui.
Zo wordt Feyenoord echt wel weer een keer kampioen en degradeert Heracles ook nog wel een keertje, al acht ik dat laatste steeds minder waarschijnlijk.
Waarom?
Omdat het enige, echte en enge constante nadeel nooit tot voordeel zal leiden:
kunstgras.
Ik kan het voordeel maar niet zien, ondanks de veel gehoorde dooddoener: de bal rolt zo lekker.
Dat is een redenatie vanuit balbezit.
Totdat je in Europees verband een ex-betonvlechter uit Albanië als tegenstander treft.
In Albanië.
Op een veld blubber.
Waar de bal helemaal niet rolt.
En jullie allebei naar de bal gaan.
I see a bad moon rising.