terug_naar_homepage
login_linkspoot
lees_ook

seizoen 15/16:
figuranten
Butterfly
keuzes
Johan Cruijff
Jetro
kijk en zicht
verwondering
cyclus
pijnbank
spelletjes
kleurloos
Realisten en romantici
Blind

Guus was des duivels

Larger than life.
Zo presenteert Guus Hiddink zich al jaren.
Als zelfverklaard heilige in Eindhoven, Zuid-Korea, Australië, maar schroom niet om Real Madrid, Valencia, Fenerbahce, Anzhi, Rusland, Turkije en natuurlijk Oranje aan deze lijst toe te voegen.
Of de werkelijk geleverde prestaties ook zaligmakend zijn geweest doet niet terzake.
Guus weet namelijk als de beste hoe je in de voetbaljungle overleeft.
Je strijkt de eigen veren op.
Indien nodig ten koste van een ander.
Cocu weet daar alles van.
En enkele dagen geleden ook zijn voorganger bij Oranje, Van Gaal.
Guus kwam er tot nu toe mee weg.
Het woord dat hem namelijk aankleeft is aimabel.
Doe de test maar bij je vrouw of vriendin.
Guus Hiddink? aardige man.
Steevast.
Mijn vrouw ook.
Gelooft niet in wat ik al jaren zeg: Guus heeft het achter zijn ellebogen.
Neeeeeee, Hiddink? Dat kan niet. Zo n aardige man.
En toen viel het masker, een half uur na de verloren qualifier tegen Tsjechië.

Des duivels was ie.
Mijn vrouw, iets lezend, schrok op.
Was dat Guus? Nee toch? Zo n aardige man?
Ze was al ietwat voorbereid, door Jack van Gelder of all people, die ook uit zijn normale voortkabbelende, we houden het wel gezellig-rol viel door zijn ergernis omtrent het wegblijven van Hiddink niet onder stoelen of banken te steken.
Larger than life, dacht Guus toen nog (of hij moest poepen, verexcuseerde mijn eega zich nog voor hem), of hij was zijn looprek kwijt, in ieder geval nam hij meer dan een half uur de tijd om met een hoe-blijf-ik-buiten-schotpraatje op de proppen te komen.
Hierna leest U de griezelige poging van de keuzeheer:

SCHULDIG AAN DE NEDERLAAG, DARYL JANMAAT

Jack: Ik heb net mijn verbazing uitgesproken dat je zo lang bent weggebleven. Dat herken ik niet in je.
Guus: Nou, ik denk dat ik mezelf even in bescherming moest nemen door iets langer weg te blijven dan normaal. Want ik was des duivelsss.(die verlengde sss was zo n doorzichtig staaltje acteren waar Dries Roelvink zich voor zou schamen) In de laatste seconde mag je, als je het niet kunt winnen, hier nooit verliezen in zo n situatie.

Vervolgens strooit hij nog met wat holle retoriek en wordt volgens eigen zeggen weer witheet.

SCHULDIG AAN DE KEUZE VOOR 5-3-2, JACK VAN GELDER

Jack: Guus, waarom begon je met 5-3-2?
Guus: Van de week zei je nog, misschien moet je even terugvallen. Ik heb naar jou geluisterd!
Jack: nee, nee.
Guus: Jij praat jezelf nu tegen (3x). Heb jij dat niet gezegd? Draai die band dan terug.

Bondscoach Guus Hiddink gaf de schuld van de keuze voor 5-3-2 aan televisiepresentator Jack van Gelder.

(http://nos.nl/artikel/696528-hiddink-ik-was-des-duivels.html)

Guus is een engerd.
Enkele dagen terug zat ie, gesoigneerd als een poenerige pensionado, het WK-systeem van Van Gaal af te fikken.
Guus stond pal voor de Hollandse School.
Na de 2-0 opsodemieter tegen Italië was Guus geschrokken van het niveau van de spelers.
Ze waren niet uitgenast, ze roken geen gevaar, opeens moesten de jongens nog een hoop bijleren (van Ome Guus natuurlijk).
De nederlaag kon wat Guus betreft nog bij Van Gaal op het conto worden bijgeschreven.
De jongens waren het 4-3-3 ontwend.
Vier dagen later staan dezelfde spelers op het veld, ongetwijfeld inmiddels uitgenast en gevaar ruikend.
Nu om het echie, de eerste kwalificatiewedstrijd uit tegen Tsjechië.
Dat was volgens Guus een ENORM STERK elftal.
Hun backs zijn LEVENSGEVAARLIJK.
Ze staan HOOG, zoals dat heet.
En Guus wilde niet dat zijn aanvallers daar achteraan moesten lopen.
En dus 5-3-2.
Een tactische aanpassing uit het meesterbrein van Guus.
Je kon het ook zwalken noemen, maar dat was wellicht wat vroeg.
Daar moest nog 38 minuten mee worden gewacht.
Toen werd het in ieder geval zwalken.
De reden: een 1-0 achterstand na 20 minuten.
Daarna werd er nog 18 minuten gehoopt op iets.
Of het duurde 18 minuten voordat Guus het doorhad, dat kan natuurlijk ook.
Veltman, de extra-extra-extra zekerheid achterin (Tsjechië speelde met één spits, maar wel een LEVENSGEVAARLIJKE!) werd geofferd voor Narsingh, die prompt rechtsbuiten ging spelen.
4-3-3.
Dat is toch zoiets als overstappen van zakdoekje-leggen naar bare-knuckle-boxing.
Waarom?
Omdat er was tegengescoord?
Ja, daarom.
Tegen de Azzuri startte Guus in 4-3-3.
Toen scoorde Italië en ging Oranje over op 4-4-2 (1 om precies te zijn, na de rode kaart van Martins Indi).
Het maakt dus niet uit hoe Guus begint, hij gooit het na een achterstand toch om.
En gaat het dan alsnog goed, dan is het de hand van Guus.
Gaat het mis, dan zoekt (en vindt) hij een zondebok.
Het ligt namelijk nooit aan Guus.
Guus is zijn eigen geschiedschrijving gaan geloven.
Hiddingu.
Hiddinkski.
Guus Geluk.
Larger than life.
Een peoplemanager.
Onder ome Guus wordt er weer gelachen bij Oranje.
Een grap, een grol, een aai over een bol.
Twee wedstrijden later kan niemand er meer wat van.
Nu is Oranje niet zo goed als brons op het WK wil doen vermoeden, maar Oranje is evenmin zo slecht als Hiddink ze laat voetballen.
Saillant is dat we meteen een inkijkje hebben gekregen in het functioneren van de nu al voor dan reeds vastgelegde opvolger, Danny Blind.
Hij is Danny wanneer het kàn en Blind wanneer het moét.

copyright by © judge