Hoi, ik ben Leo, Don Leo, en ik kom winkelen zonder portemonnee.
Simpel gesteld is dat nu precies hetgeen Leo Beenhakker al anderhalf jaar probeert namens Feyenoord. Leo komt binnen bij zijn old boys netwerk en zegt vervolgens:

hallo, ik ben t, jullie amigo Don Leo, hebben jullie voor mij nog een leuk scorend spitsje op jullie reservebank? Of een spelbepalend middenveldertje, eentje die de lijnen routineus uitzet, maar bij jullie net effe niet aan de bak komt? Geef m dan effe mee, ken ie bij Feyenoord lekker ballen.
Knaken? Hebben we effe niet. Nee ook niet voor zijn salaris, dus als je dat dan ook effe voor lief ken nemen. Waarom? Nou, ik ben ome Leo, Don Leo weet je wel, jullie amigo, 3 jaar bij Real Madrid gezeten. Hierro, Michel, de gier ... Nee, niet Jack de Gier, el Buitre, Emilio Butragueño. Ik ben die Grote, die jullie kennen, jullie kennen mij en dat is toch ook mooi? Op verjaardagen, of zo zondagmiddag bij je buren, dat je dan ken zeggen: ik ken Leo? Don Leo? Jahaa, Don Leo, die ken ik! Dat is toch mooi voor jou, dat je mij kent en dat ken zeggen in de buurtsuper? Nou, en omdat jij dat ken zeggen, dat maak ik dus mogelijk, niet vergeten, dat is het belangrijkste van mijn verhaal, dat je mij dus kent en jij dat dus ken zeggen, nou dit is jou vast wel een paar miljoen waard, toch? Zo doen we dat toch, als ouwejongenskrentenbrood? I moev toe joe, joe moev toe mie? Goeie reclame, lachen, maar zo is het wel natuurlijk. Ik kom hierheen, en dan geef jij mij een spits. Of een 10. Een slimme libero mag ook, in ieder geval, jij geeft mij iets. En dan ken jij zeggen, bij de slager: ik heb Leo, Don Leo, nog aan een spits geholpen. Had ie nodig, zorgde ik voor, zo gaat dat tussen ouwe maten. Jongens in de top zeg maar, die matsen elkaar. Geld? Nee joh, das een belediging man, je ken Leo, Don Leo, toch niet om een paar armzalige stuivers vragen? Je haalt toch al genoeg voldoening uit het feit dat je hem even helpt? Ja, een onsje katenspek graag, en een plakkie worst voor me zoon.

Leo Beenhakker vliegt regelmatig naar Grote Clubs om daar op executive level te schooien om een speler. Tot op heden zie ik de toppers nog niet de Kuip binnenrijden, maar Leo is pas anderhalf jaar bezig.

Omdat Leo Leo is, of waarschijnlijk toch omdat ie Don Leo is, wordt hij tot op heden nog de hand boven het hoofd gehouden door pers en publiek. Maar er komt een moment dat de kosten met de baten worden vergeleken. En dan heeft Leo tienduizenden euri aan onkosten verstookt, met tripjes naar Madrid, Londen, Milaan, Warschau, Trinidad, Istanboel, noem maar op waar Don Leo nog wat oude warbuddies heeft bivakkeren. Telkens kwam Leo met lege handen terug, en een koffer vol taxibonnetjes, dinerkosten, hotelfacturen, vliegtickets en entreebewijzen.
Het is weer niet gelukt, maar hij geeft de moed nog niet op.
Hoe lang mag Leo Beenhakker nog op kosten van Feyenoord de halve voetbalwereld afreizen en daarnaast nog een salaris van half miljoen per jaar fourneren?
Wanneer is de maat vol?
Of liever gezegd: de kas leeg?

Johan Cruijff sprak ooit de legendarische woorden: ik kan na mijn actieve voetbalcarrière niet bij een bakker binnenlopen en zeggen: hallo bakker, ik ben Johan Cruijff, geef mij maar een brood.

Daar denken ze bij Feyenoord dus heel anders over.
Althans, als ze Leo mogen geloven. Sorry, Don Leo.