De kop is eraf.
Nivootje nul tot nu toe. Het lijkt alsof de schijterigheid weer greep heeft gekregen op deze WK-eindronde, bijna iedere ploeg rekent zich suf en wil de eerste wedstrijd niet verliezen. Dat wil niemand, maar spelen voor de zege is toch wat anders dan spelen voor een resultaat, zoals dat heet. Alsof winst geen resultaat is, speelt men met de billen samengeknepen. Oh oh, als we maar geen tegentreffer incasseren.
Gastland Zuid-Afrika stelt weinig voor, krijgt bijna nog teveel nadat een poeier in de kruising Bafana Bafana op 1-0 zette. Gelukkig was er gerechtigheid voor Mexico: 1-1. Saillant was het korte, doch zeer effectieve optreden van de oude aas Blanco. Begiftigd met een surplus aan techniek legde hij de balletjes waar ze moesten liggen, kom daar nog maar eens om.

De Franse bondscoach Domenech toonde (weer eens) aan dat hij met zijn spelersgroep voor de pompoenprijs gaat (0-0). Ribery prutste maar wat aan, Anelka kon geen potten breken, waarom Govou nog steeds het shirt van de Haantjes aan mag trekken is een groot raadsel. Benzema en Nasri zullen als boeren met kiespijn thuis op de bank hebben gelachen bij zoveel onkunde. En dan de wissel Henry voor Anelka: Thierry Henry is al twee jaar versleten, brengt evenveel gevaar als een natte krant, maar mag rustig nog zijn opwachting maken in het elftal. Misschien gokte Domenech op een verdwaalde handsbal, een andere reden was niet te ontwaren. Tegenstander Uruguay bracht ook te weinig. Ze hebben aardige spitsen, maar Forlan en Suarez kunnen het niet alleen. Ajacied Lodeiro liet zien dat hij blij mag zijn met een dienstbetrekking bij de Amsterdammers, voorlopig zullen er weinig Europese clubs op een domme sukkel zitten te wachten die onnodig rood pakt.

De Grieken zijn te oud. Otto Rehhagel gokt nog steeds op de EK-winnaars van 2004, maar de rek is er echt uit. Zuid-Korea speelde fris van de lever, de invloeden van Guus zijn nog steeds zichtbaar. Veel beweging, dat was echt teveel voor Charisteas en de zijnen: 0-2.

Maradona liet de eerste tik uitdelen tegen Nigeria (1-0). Het veldspel lijkt zonder looplijnen, maar de  spelers kunnen juist zonder keurslijf een eind komen. Klasse verraadt zich niet, de oude heks Veron speelt nog steeds met het elan van de vedette, Tevez werkt zich een slag in de rondte, terwijl Messi liet zien dat hij los begint te komen. Alleen Real Madrid spits Higuain was een dissonant, Milito gaat zijn kans grijpen. Pluisje wordt in Nederland verguist als een notoire cokesnuiver, in de rest van de wereld is er alleen maar respect voor de Beste Voetballer Aller Tijden. Diego vertoonde zijn interstellaire techniek nog even op een training: vrije trap in de kruising, alsof ie een dopje op een pen deed.

Engeland, een van de favorieten voor de titel, gleed behoorlijk uit tegen de USA (1-1). U kent alle kanonnen die voor gruwelijke vermogens hun oude dag veilig stellen in de Premier League, maar de supporters van Hull City zouden evenveel op de mat kunnen leggen. Voorspelbaar, langzaam, zonder overtuiging, de hand van Capello lijkt zichtbaar, met name in het spelen op de nul. Zolang de Britse fighting spirit aan de wurgketting ligt van spelpatronen zal Engeland haar diepgewortelde wens, het winnen van een WK, gerust in de prullenbak kunnen deponeren. En hoe kun je fatsoenlijk combinatiespel op de mat willen leggen als je een verroeste vrachtwagen als Emile Heskey in de punt posteert? En met het inbrengen van Crouch ga je toch ook alleen maar lange ballen voor de pot gooien? Daar hoef je niet op te trainen, dus zet de selectie aan het bier en laat ze maar los.

Bij Algerije lopen niet de slimste voetballers rond. Tweemaal geel oplopen is niet handig, zeker niet met hands maken op een kansloze bal. Slovenië ging aan de haal met de punten door een keepersblunder: 0-1.
Ook de Serven zullen het spelregelboekje nog even moeten doornemen. Als je hands maakt in de eigen zestien, dan krijg je een strafschop tegen. Met stip op nummer één de oersukkel Kuzmanovic, Ghana maakte dankbaar gebruik van deze opsteker in de late wedstrijdminuten: 0-1.

De Duitsers zijn er weer. Zonder Ballack, het kan ook bevrijdend werken. Niet meer alle ballen via hem, maar via allemaal. Het spel dat Klinsmann jaren terug, met een enorme knipoog naarhet befaamde spel van Oranje, op de Germaanse kaart heeft gezet wordt door zijn opvolger en toenmalig assistent Joachim Löw verder uitgebouwd. Prachtige combinaties, veel beweging, het kan ook geen kwaad dat Van Gaal bij Bayern München zit. Alleen maar lof voor die Mannschaft, die gaan ver komen, Australië bleek een figurant in het aanvalsspel van onze Oosterburen. Ook Pim Verbeek gokt, net als Rehhagel met Griekenland, op de oude hap. Het is vast heel gezellig aan de bar met de Aussies, op een Fostertje meer of minder zal niet worden gekeken, maar dan doe je ook alleen maar mee voor de sfeer.

Winnaar van de eerste 3 dagen: Duitsland.