Henk Timmer was afgelopen weekend betrokken bij vier doelpogingen, waarvan er drie werden verzilverd tot doelpunt.
Tégen.
Poging nummer vier was een door Henk veroorzaakte strafschop, die ook door Henk werd tegengehouden. Henk ging uiteraard tegen de beslissing in verweer en verwees naar de Hogere Machten toen hij de penalty wist te keren. Iets in de trant van: zie je wel, ook de Voorzienigheid vond de strafschop onterecht.

Het is eigenlijk altijd wat met Henk. Als anonieme sukkel keepte hij jarenlang bij FC Zwolle en een vreemde speling van het lot bracht hem bij AZ. Hoewel, toen Henk bij AZ aanbelandde en daar in het seizoen 2000/2001 in 30 wedstrijden het doel verdedigde werd AZ 13e. Henk paste zich moeiteloos aan. Waarom Henk halverwege het volgende seizoen daarop bij Feyenoord onder contract kwam zal voor Joost een weet zijn, maar hij keepte dan ook geen minuut in het resterende deel van 2001/2002. Het seizoen daarop kwam Henk tweemaal in actie. De andere 32 wedstrijden werden niet aan Henk besteed. Ik weet niet wie bij Ajax toendertijd de botjes schudde of de theeblaadjes las, voor mij blijft het koffiedik kijken, maar Henk verkaste voor het seizoen 2002/2003 naar Ajax.
En speelde weer twee wedstrijden
En zo bouwde Henk heel sluw een dik CV op, wat hem in de daaropvolgende jaargang een dikke transfer naar AZ opleverde.
En toen ging Henk keepen.
34 wedstrijden in 2003/2004.
Nogmaals 34 potten in 2004/2005.
En nog 32 in 2005/2006.
Henk was een naam geworden in voetballand, en dus ging Henk voor ongetwijfeld een aardige duit weer naar Feyenoord, maar nu met het predikaat Eerste Keeper. Hij keepte drie seizoenen vol, totdat de nieuwe trainer Mario Been voor Henk geen toekomst meer in de Kuip zag. Henk was uiteraard zeer verbolgen over deze mededeling, want Henk was inmiddels natuurlijk wel HENK geworden, een man om rekening mee te houden. Dat had de voorganger van Been, Gertjan Verbeek, inmiddels ook mogen ondervinden, want Henk was één van de spindoctors van het voortijdige vertrek van Verbeek. Niet voor de draaiende camera s, dat vond Henk niet kies, maar achter de rug, in achterkamertjes was Henk in zijn element.
Henk zou natuurlijk HENK niet zijn geworden als hij zichzelf niet nog eenmaal ergens binnen wist te werken en zo werd Heerenveen het volgende slachtoffer. Henk predikt routine, rust en overzicht, maar het enige waar Henk ècht goed in is geweest, is zijn handen wassen in onschuld. Welke treffer heeft Henk ooit ootmoedig op zijn eigen conto laten bijschrijven? Jongens, sorry, deze was van mij? Henk heeft het Excuuskeepen tot een vakgebied gemaakt, aan Henk ligt het namelijk nooit.
Maar ...
Nee, ook dan niet.

Henk is al jarenlang het wormvormig aanhangsel van topschaatster Marianne Timmer. Hij heeft met haar een herenmodezaak, een partyboerderij en zelfs een belastingadvieskantoor in eigendom en als je Henk ziet, dan weet je dat hij alleen maar de uitstraling voor het laatste heeft. Henk als stijlkoning, Henk als party-animal, ik zie het niet voor me.
Hoewel, in het Thialf zoeken ze nog Teletoeter-debielen. Unoxmuts, Timmer-jasje, Henk-kapsel en in de polonaise.
Thialf, dat ligt niet ver van het Abe Lenstra-stadion.
Nog een paar blunders en Henk glibbert zichzelf de schaatssport binnen.
Glad ijs, dat is een ondergrond waar Henk zich wel op thuisvoelt.
Heeft ie direct weer een excuus klaar voor zijn uitglijders.