terug_naar_homepage
login_linkspoot
lees_ook

seizoen 15/16:
figuranten
Butterfly
keuzes
Johan Cruijff
Jetro
kijk en zicht
verwondering
cyclus
pijnbank
spelletjes
kleurloos
Realisten en romantici
Blind

Schwalbes

Het was weer raak tegen Roda JC. Luis Suarez brak de ban in de moeizame wedstrijd van Ajax tegen de stugge Zuiderlingen door zijn gepatenteerde fopduik in stelling te brengen. Het resultaat? Twee Schwalbes, twee strafschoppen, 2-0. Eén zwaluw maakt nog geen zomer, maar twéé wel. Roda ziet de hoop op iets van punten vervliegen, Ajax loopt uit naar 4-0.

De discussie ligt weer wagenwijd open. Suarez schreeuwde afgelopen zondag nog moord en brand in de spelerstunnel van Feyenoord toen hij geen penalty had gekregen. Rotterdamse rechtsback De Vrij had toch duidelijk zijn standbeen weggeschopt, maar arbiter Vink beoordeelde de situatie niet helemaal correct. Volgens Suarez althans. Om even de zaken op de juiste wijze te beschouwen het volgende: weet U hoe hard je wel niet moet schoppen om een standbeen van een stilstaande man van 80 kg omver te krijgen? Probeer dit gerust eens uit op de komende training, niet vreemd opkijken dat U dit niet zal lukken. Ook niet vreemd opkijken trouwens als U een klap voor Uw smoelwerk krijgt, maar dit terzijde. Proefondervindelijk heet zoiets, empirische bewijsvoering voor de gestudeerden onder U. Toch ging Suarez onderuit, maar alleen doordat hij het natuurkundige krachtenspel een handje had geholpen. Vink had het dus vanuit Rotterdams oogpunt goed gezien: het was een overtreding èn het was een Schwalbe, geen strafschop dus.

De Schwalbe, ooit gruwelijk toegepast in de WK-finale van 1990 door Rudi Völler en beloond door de Mexicaanse gynaecoloog (daarom weet je dit) annex scheidsrechter Codesal Mendes (1-0 winst voor West-Duitsland tegen Argentinië), is sindsdien schering en inslag in het hedendaagse voetbal.
Verwerpelijk? Uiteraard. Oncollegiaal? Zonder meer. Maar netto beschouwd niet meer dan een (bijna) logische reactie op alle onbestrafte aanslagen, shirtjes trekken, knijpen, klappen, blokkeren en andere overtredingen die elke wedstrijd weer op aanvallers worden gepleegd. Over een heel seizoen genomen (plachtte Willem van Hanegem uit te leggen en ik denk dat hij gelijk heeft) kun je de beloonde fopduiken en de onbestrafte abortaties van mogelijke doelpunten tegen elkaar wegstrepen. Het is nu eenmaal een feit dat een elftal dat voor de winst gaat en daar de aanval voor kiest vaker in de gelegenheid komt om een doelpunt te maken. En dus ook om de arbiter te misleiden met een Schwalbe. Een kwestie van kansberekening, meer niet. Ajax deed in de wedstrijd tegen Roda JC er alles aan om een doelpunt te maken, Roda deed dit veel minder. Daarom blijft de gemiste kans van Roda-spits Mads Junker, oog in oog met de keeper, zo op het netvlies haken. Er werden verder niet veel kansen door Roda gecreëerd. Ajax daarentegen kwam zo vaak in de zestien van de tegenstander dat ze gerust een paar tuinstoelen neer hadden kunnen zetten. Barbequetje aan, drinken mee, gezellig bij Roda in de tuin. En dat Suarez besluit om het lot een handje te helpen, soit. Vervelend voor Roda, maar volgens de wiskunde staan de koempels op de plek waar ze horen te staan. Winnen van Ajax behoort hoop ik niet tot de vaste Toto-keuze van de geel-zwarte aanhang, dus er is geen man overboord. Roda degradeert niet omdat Suarez de kluit heeft belazerd, maar omdat Roda in andere wedstrijden de punten laat liggen.
Tot slot Luis Suarez zelf. Hij moet niet de misdeelde koorknaap uithangen als hij een keer geen strafschop krijgt, op andere momenten krijgt hij deze namelijk wel. Van de dik 70 treffers in de Nederlandse eredivisie heeft hij natvingerend gerust 10 Schwalbes geconverteerd gekregen in een penalty. Voorwaar geen slecht moyenne, hij is er goed in zullen we maar denken. Alleen de arbitrage kent zijn scores ook en neemt dit mee in de split-second overweging strafschop/geen strafschop. Dit mag je de scheidsrechter niet aanrekenen, de regels worden nu eenmaal niet door de man in het zwart overtreden, maar toch echt door de speler zelf. Alle niet-Ajacieden hebben een schijthekel aan de Uruguayaan en dat is logisch: waardering buiten je eigen club krijg je alleen door prachtige doelpunten, niet door de boel bij tijd en wijlen op te lichten.
Gezien de kwaliteiten van Suarez kunnen we afsluiten met de prachtige oneliner van Herman Finkers: dat heeft zo n jongen toch niet nodig.

copyright by © judge