Vorige week werd Guus Hiddink door Chelsea-eigenaar Roman Abramovic verzocht om te overwegen om voor de rest van het lopende seizoen het trainersschap van de Blues op zich te nemen. De Londense club stond niet bovenaan in de Premier League en dat bleek niet de bedoeling. Mogelijk had de Russische suikeroom anders ingezet bij de Aziatische bookies en dat verlies kon zijn liquiditeitspositie niet bolwerken. Ook de Puissant Rijken der Aarde lijden onder de kredietcrisis, het schijnt dat Abramovic de helft van zijn vermogen heeft zien verdampen. Een slordige 5 miljard euro, voorwaar geen kattenpis. En toch vermoed ik dat hij op de boulevard van Monaco er geen Latte Macchiato minder om besteld zal hebben. De helft van je bezit verliezen is vreselijk, maar het maakt toch verschil of je een tientje gehalveerd ziet worden in je portemonnee of tien miljard. Belachelijk veel wordt iets minder belachelijk, weinig wordt bitter weinig. En zo kon de huidige coach van Chelsea, Felipe Scolari, met 8,5 miljoen euro oprotpremie in de kofferbak terug naar zijn geboortegrond, zijn diensten werden verder niet meer op prijs gesteld.
Guus kreeg een aanbieding die hij niet kon weigeren, de broodheer bij de Russische voetbalbond is dezelfde die de rekening bij Chelsea oppikt. Over een contract en financiën hoefde volgens de nuchtere Achterhoeker niet gesproken te worden, dat zat wel goed. Hiddink kan aan de slag in Londen, zijn werkzaamheden als bondscoach zullen terplekke een alternatieve invulling krijgen. Rusland en Chelsea vallen onder hetzelfde management, dus is een dergelijke constructie eenvoudig te bewerkstelligen. Hoe anders lijkt mij de constructie Polen / Feyenoord.

Leo Beenhakker mocht van de voorzitter van de Poolse voetbalbond geen nevenfunctie aannemen bij Feyenoord. Logisch lijkt mij, Leo is immers bondscoach en heeft al een fulltime betrekking. Dat bleek dus niet zo te zijn en eigenlijk toch weer wel. Beenhakker mocht geen officiële bijbaan accepteren, maar wat hij in zijn vrije tijd uitspookte kon de Poolse voetbalbond niets over zeggen. Dan moet je net Leo hebben. Die schijnt zijn vrije tijd door te brengen met onderwaterpunniken en wilde deze hobby best tijdelijk verruilen voor het reanimeren van Feyenoord. Lachen natuurlijk met Leo, altijd in voor een gebbetje, maar ondertussen wordt Feyenoord neergezet als het lokale duivenmelkersclubje waar Koko, de derde prijswinnaar van de vlucht Alblasserdam-Mignoncourt de afgelopen dagen een wat harde ontlasting heeft. (Is het het nieuwe voer? Is Koko vergiftigd door dat rotwijf van driehoog achter die altijd loopt te klagen over duivenpoep?) Feyenoord staat in brand, presteert sinds 2002 als een mank paard op Duindigt, maar wat is het signaal dat naar de buitenwereld wordt afgegeven? We halen Don Leo binnen en die doet Feyenoord er even bij.
Ik weet niet hoe U in Uw vrije tijd zit, maar als je gewoon een dagbetrekking hebt, mogelijk gelardeerd met partner, kind, hond of goudvis, een lekke band en afbladderende kozijnen, een lamp in de badkamer die moet worden vervangen en het in elkaar schroeven van de Billy-boekenkast, dan blijft er weinig vrije tijd over om een gestrande betaald voetbalorganisatie even los te trekken. Beenhakker koert als een eminente grijze duif met oneliners waar de pers van smult, maar ondertussen bekruipt mij het gevoel dat de ellende waarin het Rotterdamse bolwerk zich bevindt niet op een doordeweeks avondje met sigaar en cognacte bezweren valt. Leo heeft ontegenzeggelijk veel ervaring onder zijn grijze haardos, maar om Feyenoord als een hobby-object te betitelen gaat mij wat te ver.
Of het bondcoachschap van Polen moet een part-time functie zijn. De maandagochtend op sportcomplex Zloty doorbrengen, de hesjes controleren voor de volgende interland en hop, na de lunch lonkt de vrije week alweer. Instappen bij een paar Polen die in een ouwe Opel Kadett richting Nederland toeren, op zoek naar een zwart schilderklusje. Zet mij maar af bij de Brienenoord, hoor je Leo kosmopolitisch grijnzen. Hij ziet de Kuip schitteren in een waterig winterzonnetje en spreekt een kwartier later de raad van commissarissen zalvend toe: op naar de Coolsingel!

Geen woorden maar daden, Leo! hoor je de duiven denken, voorlopig zijn wij de enigen die de Coolsingel bevolken.