terug_naar_homepage
login_linkspoot
lees_ook

seizoen 15/16:
figuranten
Butterfly
keuzes
Johan Cruijff
Jetro
kijk en zicht
verwondering
cyclus
pijnbank
spelletjes
kleurloos
Realisten en romantici
Blind

6+5

Het is de laatste tijd weer trendy om een balletje op te gooien over het aantal buitenlanders dat in de diverse Europese competities zijn brood bij elkaar voetbalt. Proefballonnetjes over een 6+5 regel, waarbij er minimaal 6 autochtone spelers in de basis van een elftal moeten staan, allemaal om het nationale voetbal te redden.
We staan aan de vooravond van een gigantisch drama als je de heren mag geloven.
Engeland dreigt het EK 2008 niet te gaan halen door de vele uitheemse voetballers binnen het Verenigd Koninkrijk. Nederland heeft met Oranje blijkbaar ook problemen, al is het maar dat het steeds moeilijker wordt om de authentieke speelstijl van Oranje tot uitvoering te brengen. Dat is de schuld van de buitenlanders, dat is klip en klaar. Nu wil Johan Cruijff zich vast niet vereenzelvigen met types als Geert Wilders, maar eigenlijk bedoelt hij wel hetzelfde. Waarom een buitenlander halen als je een volbloed Jordanees kunt opstellen? Een schooiertje uit de Schilderswijk, een schoffie uit de Lombok? Helemaal gelijk heeft die Johan, maar blijkbaar zijn die Fremdkörper toch gewoon betere voetballers. Je kunt toch niemand wijsmaken dat een technisch directeur, een scout of een hoofdtrainer een goeie voetballer uit Nederland over het hoofd ziet en maar snel een tros rimboedribbelaars aanschaft omdat ie dat zo leuk vindt? Op die jongens rusten nog allerhande invoerrechten ook, een minimum jaarsalaris van € 375K (jaarlijks geïndexeerd), taalcursussen, tolken, extra begeleiding, vaak de hele familie mee want anders komen ze niet, daar is toch een reden voor? Dan zal zo’n knul toch beter kunnen voetballen dan die gozer van driehoog-achter met dat melkboerenhondehaar? Dat zijn toch de wetten van de sport? Gaat daar je eigen nationale elftal slechter van voetballen?

Om deze vraag te beantwoorden gewoon de feiten:
Engeland loopt mogelijk het EK mis vanwege de keuze van hun bondscoach. Steve McLaren is een schijterd van het eerste uur en dat heeft hij geleerd van een van de grootste lafbekken uit de voetbalhistorie: Sven Goran Eriksson. Welk zichzelf respecterende bond neemt nu de number two van de number one die op het WK van 2006 een wanprestatie heeft neergezet a raison van 7 miljoen Engelse pond per jaar? Mc Laren kan beschikken over Gerrard, Lampard, Rooney, Owen, Ashley Cole, Joe Cole, Crouch als breekijzer, Rio Ferdinand, Gary Neville en nog een trits toppers. (Ik zou er Oranje zo voor inruilen voor deze kanonnen.) En dan speelt Arsenal met alleen maar buitenlanders? Dan selecteer je dus niemand van Arsenal.
Is het slecht voor de Britse nationale ploeg dat er zoveel spelers van buitenaf in de Premier League spelen? Volgens mij is het niveau behoorlijk omhoog gegaan sinds Eric Cantona en later Dennis Bergkamp arriveerde. En van dat hogere niveau profiteert toch ook de Britse speler? Of doelt men op de typisch Engelse manier van voetballen die de grote clubs overboord hebben gegooid? Een lange haal naar voren en dan maar zien wat er van komt? En dat zijn de native British nu verleerd? Misschien vinden ze dat zelf ook wel een domme tactiek en zijn ze blij dat er nu wat bijgeleerd kan worden. Waar het om gaat is hun Britse inborst. Never say die voor de Union Jack. Daaraan herken je Britse makelij. Dat blijft er altijd in zitten en dat moet je als bondscoach er uit halen. Dan heb je dus niets aan een buitenlandse coach (Mourinho uitgezonderd), maar moet je een Brit aan het roer zetten. Of iemand die de passie erkent. In ieder geval wel een goeie en geen lily livered chicken shit als het hulpje van Eriksson.

De Britten spelen op inzet, de Italianen op resultaat, de Duitsers geven nooit op, de Fransen flegmatiek (maar door de inbreng van kolonialen ook het ontbrekende stukje muscle), de Spanjaarden met passie (maar verdeeld tussen Basken, Catalanen, Koninklijken en Galiciërs, dus dat wordt nooit wat), de Portugezen slinks, de Ieren op zijn Brits, de Zweden idem, de Schotten op whiskey, de Noren kunnen het gewoon niet, de Russen eveneens verdeeld, de Turken getruct, de Balkanlanden op techniek, de Denen speels, de Oostblokkers stug en Oranje op de aanval. En Belgen zo lelijk dat ze hun wedstrijden niet eens verkocht krijgen aan TV-zenders.
Dat is de intrinsieke waarde van de nationale elftallen en daar moet een coach zijn voordeel mee doen. Dat het verschil gemaakt wordt door absolute top zal niemand verrassen. Maar absolute top komt toch wel boven drijven, al speelt heel Nederland met import. Sneijder is niet opgeleid door Ajax, zijn talent is eerder herkend door de Amsterdamse club, maar hij is echt niet door de Ajaxschool van een modaal clubspelertje tot een potentiële spelverdeler van Real Madrid verworden. Dat zit in zijn genen, zijn karakter doet de rest. Hij wil slagen en dus doet hij dat. Dat geldt voor Robin van Persie idem. Was lastig bij Feyenoord, vult nu zonder problemen de Gouden schoenen van Thierry Henry bij Arsenal.
Dat Oranje in de achterhoede zorgen baart heeft ook niets met buitenlanders te maken. We hebben gewoon geen Europese topverdedigers. Dan kun je een 6+5 regel toepassen bij Roda JC of FC Utrecht, maar dan blijft Jean Paul Seijs of Sander Keller de beste Nederlander. En daar moet je het mee doen, klaar uit.

Het zijn de bondscoaches die goed of slecht werk verrichten met een nationale ploeg. Nederlanders moet je laten aanvallen, dat is de worst voor hun neus waardoor ze boven zichzelf kunnen uitstijgen. Met de rem erop wordt het nooit wat en raakt de Nederlander snel verveelt en dus doet hij automatisch een tandje minder zijn best. Dat zien we terug in het Oranje van de afgelopen drie jaar.
Britten moet je laten zwoegen, laten beulen, laten meunen en jagen en dan komt het resultaat vanzelf. Of niet, maar dat is afhankelijk van kwaliteit.
En de tegenstander.
Buitenlanders.
Toch weer hun schuld als je verliest.
Makkelijk, zo’n Zwarte Piet.

copyright by © judge