terug_naar_homepage
login_linkspoot
lees_ook

seizoen 15/16:
figuranten
Butterfly
keuzes
Johan Cruijff
Jetro
kijk en zicht
verwondering
cyclus
pijnbank
spelletjes
kleurloos
Realisten en romantici
Blind

zwaar weer

Ajax verkeert in zwaar weer.
De afgang tegen Dinamo Zagreb levert niet alleen significante schade op in de portemonnee (hoewel de grootste verliespost natuurlijk is het niet verkregen ticket tot het miljoenenbal dat Champion’s League heet), maar de schade aan het imago van de ooit roemruchte Europese topclub is mogelijk nog van kwalijker aard. Al jaren doet de Amsterdamse club nergens meer aan mee, althans ze doen wel mee, maar voor spek en bonen. Een Ajacied met pijn in zijn hart kon donderdagavond het smuikende hoongelach van Feyenoord-aanhangers niet langer verkroppen en sneerde zijn frustratie door de kantine. Tegen wie speelt Feyenoord vanavond Europees?, verkondigde hij met vochtige ogen, 120 minuten gemarteld door zijn cluppie uit Mokum. Als Feyenoorder ben ik van mening dat het beter is om niet mee te doen dan op een dergelijke wijze voor joker te worden gezet door een soldatenploeg uit Zagreb of een groepje Slaven uit Praag. Ajax is zo hard op zijn smoel gegaan dat plastiekspecialist Robert Schumacher zulk letsel slechts kan herstellen met het vervangen van het hoofd.
Het hoofd?
Laat het verantwoordelijke hoofd Henk ten Cate nu net in onderhandeling zijn met Chelsea. Blijkbaar denkt Roman Abramovich, de puissant rijke eigenaar van de Blues, dat het aantrekken van Ten Cate de Braziliaanse ster Ronaldinho zal overhalen om te verkassen naar Engeland. Henk kon immers zo goed met Ronnie.
Henk ten Cate als badeendje van Ronaldinho, indrukwekkende career move.
Ten Cate tussentijds exit, daar zal Ajax ook niet gelukkig mee zijn, al zijn de internationale resultaten nog zo erbarmelijk. Onder auspiciën van Henk zijn er aankopen gedaan die alleen in bananenrepublieken een KEMA-keurmerk verkrijgen. Delorge, Urzaiz, Luque, Colin, Rommedahl, aperte rotzooi dat alleen toegevoegde waarde voor de belastingdienst oplevert. Stam is op zijn eindje, Davids nog geblesseerd, Huntelaar vervloekt de dag dat hij besloot te blijven, terwijl Suarez zijn volgende transfer gaat afdwingen. Pronto.

De rechter had het goed gezien: een transfer van FC Groningen naar Ajax is géén sportieve verbetering. Voorheen had de voorzitter van de Amsterdammers de edelachtbare een proces aangedaan wegens smaad, uit zijn ambt laten zetten door de koningin of laten opnemen in een kliniek voor geesteszieken. Tegenwoordig buigt men deemoedig het hoofd en verontschuldigt men zich voor het verkwisten van rechterlijke tijd.
Tijden veranderen, maar heeft Ajax zelf niet een behoorlijke aandeel in de vrije val?
De verkoop van Sneijder is natuurlijk een doodsteek voor de internationale ambities, al poetst hij de debetzijde van de boekhouding behoorlijk op. Maar het verlies van inkomsten door afwezigheid op het kampioenenbal heft het financiële meevallertje volledig op. Plus je bent een speler van kaliber kwijt.
Je hoeft niet veel van boekhouden te snappen om plus 1(inkomsten verkoop Sneijder) min 1(mislopen CL) min 1(geen Sneijder meer bij Ajax) op te tellen. Dat is bij elkaar opgeteld min 1, inderdaad. Dat is minder dan als je niets had gedaan.
Sterker nog, telt u het niets doen eens op: plus 1(deelname CL) plus 1(Sneijder nog bij Ajax). You do the math, zoals de Amerikanen treffend zeggen.
Wie doet de berekeningen bij Ajax? Dit soort calculaties wordt toch wel gemaakt?
Maar het is beroerder gesteld met de club die zich afficheert als godenzonen. Welke trainer heeft de volledig misplaatste illusie dat hij van dit Ajax weer een voetballende grootmacht kan maken? Niet met het gros van dit bij voorbaat af te schrijven materiaal. Wie voor dubbeltje geboren is, wordt nooit een kwartje. Teveel duppies in de selectie. Duppies waarvoor een godesvermogen is neergelegd op voorspraak van ofwel Ten Cate of het kwade genius Van Geel. Hoe gaat Van Geel zijn huid redden? Hij is toch eindverantwoordelijk voor de voetbalzaken bij Ajax? Sinds hij niet meer meewaait met het succes van Co Adriaanse blijkt hij een vrij beperkte manager. Door wat inside information wist hij nog wat spelers los te weken bij zijn vorige werkgevers, maar nu hij het zelf moet gaan verzinnen is de put droog. Miskoop na miskoop, inclusief de aanstelling van Ten Cate als trainer.

Het is de aloude spagaat tussen de technisch directeur en de hoofdtrainer. Lange(re) termijn versus korte termijn. De cultuurbewaker tegenover de man die nu moet presteren. Ten Cate stuurde acht(!) verdedigende spelers (plus een doelman) de wei in tegen Dinamo Zagreb. Een blasfemie voor de Ajax-speelstijl. Ronald Koeman deed zulke dingen al eerder, een defensieve muur metselen en dan met counters de winst proberen te stelen. Ondanks twee landstitels en een kwartfinaleplaats in de Champion’s League kon hij gaan.
Zolang een bestuur denkt dat er überhaupt een lange termijn bestaat in de voetballerij mankeert men wat in de bovenkamer. Ajax kende 7 technisch directeuren, 6 hoofd jeugdopleidingen en 9 hoofdtrainers in de afgelopen 15 jaar. Als je in de top al geen structuur kunt aanbrengen, dan houdt het toch op?
Jaakke, trek je conclusie nu eens.

copyright by © judge