terug_naar_homepage
login_linkspoot
lees_ook

seizoen 15/16:
figuranten
Butterfly
keuzes
Johan Cruijff
Jetro
kijk en zicht
verwondering
cyclus
pijnbank
spelletjes
kleurloos
Realisten en romantici
Blind

geschiedenis herhaalt zich

It was fifteen years ago today.
Feyenoord stond als een kansloze bokser in de degradatiehoek, de trainers Bengtsson en Verbeek wisten niet meer waar zij het zoeken moesten, de spelers doolden kompasloos over de groene jachtvelden. Opgejaagd wild, door tegenstander, pers en publiek, zonder uitweg. Wim Jansen werd aangesteld als trainer en redde Feyenoord dat seizoen van degradatie. Met hetzelfde spelersmateriaal werd Willem van Hanegem in 1993 kampioen van Nederland.

Vijftien jaar later heeft Feyenoord een pijnlijke voetballes uit Amsterdam ondergaan, weet trainer Erwin Koeman niet meer wat hij moet doen en geeft de spelers twee dagen vrijaf om het hoofd leeg te maken. Feyenoord staat onderaan het linkerrijtje, kan dit seizoen alweer afschrijven en lijkt de selectie volgens insiders zich in een tweespalt te bevinden: blank versus zwart, carnaval versus suikerfeest, oud versus jong. Het is de schuld van de voorzitter, van de vorige trainer, van iedereen behalve van Erwin Koeman. En dat is vrij opmerkelijk, want uiteindelijk is hij degene die de opstelling maakt en het strijdplan verzint. Als alle rookwolken zijn opgetrokken en de primaire emotie even wordt beteugeld kan een korte analyse van het spelersmateriaal van Feyenoord toch een voldoende inschatting geven van de eindklassering op de ranglijst.

PSV, Ajax en AZ zijn sterker. Klaar, dus voor positie vier en vijf (beiden geven recht op play-offs voor de Champions League) komt Feyenoord in aanmerking. Moet geen punt zijn, toch? Is Heerenveen of Groningen dan kwalitatief sterker? Utrecht? Twente? Kom nou. Roda? Lastig, maar niet beter. Ook PSV en consorten hebben het moeilijk tegen de subtop, alleen is hun speelstijl beter afgestemd op de kwaliteit van de selectie. Oranje en Ajax zijn de enige ploegen die het aan hun stand verplicht zijn om te voetballen volgens de principes van de Hollandse School. Zij zijn ook de enigen die het kunnen. De rest mag afwijken, als het materiaal geen fatsoenlijke vleugelbezetting kan garanderen. Feyenoord moet vanaf vandaag even het resterende ego overboord zetten en de boel weer dichttimmeren zoals vijftien jaar geleden door Wim Jansen werd gedaan. Eerst punten pakken, dan komt het vertrouwen en daarna komt het voetbal. En dat is niet zo moeilijk, alleen als kijkspel minder aantrekkelijk. Maar welke Feyenoord supporter komt de laatste jaren naar de Kuip om mooi voetbal te zien? Winnen is niet alles, het is het enige.
Zet Huysegems en De Ceulaer op de flanken en Charisteas of Boussaboun in de punt en de rest komt niet over de middellijn. Een blok van zeven spelers dat verdedigt. Niet mooi, wel effectief. Feyenoord moet beginnen met overleven, dat klinkt dramatisch, maar het tij moet even gekeerd worden. Het kan niet zo zijn dat de eredivisie gezellig langskomt in de Kuip. Deze speelstijl moet Erwin Koeman toch bekend voorkomen, want hij sleet een groot deel van zijn voetballeven in België. Alleen zal hij de boys from the men moeten onderscheiden, dus een zichzelf schromeloos overschattende Greene kan beginnen met kleunen of toekijken. Een Saidi moet even een middagje samen met Henk Fräser naar Scarface kijken, Bahia een weekje terug in de favela waar landgenoten dubbelgestrekt op iedere bal invliegen (de bekende Aha-Erlebnis). Het is te lief, het is te zacht, het is teveel teenslipper en te weinig klomp. Tegenstanders moeten weer letterlijk bang worden om tegen een Feyenoorder te moeten voetballen. Zoals wijlen Feyenoordtank Theo Laseroms de toenmalige Ajacied Johan Cruijff liet weten: Je mag wel voetballen, Johan, maar kom niet in het zestienmetergebied, want dan schoppen we je de tweede ring in.

Erwin Koeman verschuilt zich erg gemakkelijk achter de opmerking het is niet mijn selectie, want dat is het nu wel. Sinds hij (vorig seizoen al!) trainer van Feyenoord werd wist hij met welk materiaal hij moest werken. En dan kun je lang of kort lullen, maar de oudste der Koemannen kwam van RKC, dus klets dan niet over kwaliteit, want op elke positie is de bankzitter in de Kuip de betere ten opzichte van de basis in Waalwijk. De vraag is simpel: kan Erwin Koeman op resultaat spelen? Voor het voetballende gedeelte schiet hij tekort, daarvoor moet men Co Adriaanse halen. Want Adriaanse is met Van Gaal, Van Hanegem, Cruijff en Hiddink de enige die een elftal met een aanvallende voetbalvisie de wei insturen. De rest van het trainersgilde is bezig met resultaat. Logisch, resultaat en aanvallend voetbal zijn water en vuur in geval van halfbakken uitvoering. Dat moet je kunnen overbrengen.

Erwin moet maar eens aan Wim Jansen vragen hoe het moet.
En anders kan hij gaan.

copyright by © judge