terug_naar_homepage
login_linkspoot
lees_ook

seizoen 15/16:
figuranten
Butterfly
keuzes
Johan Cruijff
Jetro
kijk en zicht
verwondering
cyclus
pijnbank
spelletjes
kleurloos
Realisten en romantici
Blind

de Grote Drie

Komend seizoen kunnen de trainers van de Grote Drie aan de bak, elk met een eigen molensteen om de nek. Waren de prestaties dit seizoen dan bijkans onmogelijk om te verbeteren? Nee, alleen PSV heeft voldaan aan haar missie, de landstitel binnenhalen, maar de nationale beker en de voorronde Champion/’s League voor Ajax zijn natuurlijk ook geen kattenpis. En Feyenoord? Het Rotterdamse bolwerk heeft zich wederom de kaas van het brood laten eten en die onbelegde bammetjes gaan ook de meest fervente aanhanger een keer vervelen. Tijd om de blik vooruit te werpen.

Allereerst zittende trainer Erwin Koeman. Hij mag dan wel zo’n nuchtere jongen zijn en de ogenschijnlijke rust binnen de selectie hebben terug gebracht, de feiten liegen niet en Feyenoord greep naast alles. Geen wildcard om via de achterdeur alsnog het kampioenenbal te mogen betreden door een verschrikkelijk pak op de broek van nemesis Ajax, geen beker, gewipt in het eerste rondje UEFA. Werd er goed gevoetbald? Ach, wordt die eis nu werkelijk gesteld bij de bespeler van de Kuip? Het leeuwendeel van de doelpunten moesten van het schoeisel van Kuyt en Kalou komen, maar het beste spitsenkoppel van Nederland kon niet op tegen de zeef van de defensie. De frustratie droop met bakken van het doorgaans frisse smoelwerk van de Katwijkse vissersjongen, terwijl zijn wingman buiten het veld als speelbal van een politiek steekspel fungeerde. En dan was er nog het beruchte nachtelijke gesprek van de selectie, waarbij Koeman fijntjes opmerkte dat de afwezigen geen hart voor de zaak hebben. Ja, zo krijg je de neuzen wel dezelfde kant op. Mogelijk verdwijnen zowel Kuyt als Kalou uit de Kuip en dan? Dan heeft ie geen last meer van vedetten, maar onruststoker Van Hooijdonk zit nog op de bank. En die wil de wei weer in zodra hij spitsen van minder kaliber ziet binnenkomen. Alle ballen lang op Pierre, wordt dat de tactiek? Een loopsmurf als Nicky Hofs om hem heen en de rest de boel dichttimmeren? Het zal mij benieuwen.

Dan broertje Ronald. PSV heeft zelfs een afkoopsom aan Benfica betaald om de derde of vierde keuze van het verlanglijstje binnen te halen. Ronald heeft altijd zijn voortijdig vertrek bij Ajax afgedaan met de bespiegeling dat hij geen opbouwtrainer is, maar een resultaattrainer. Dat is mooi om te weten voor de bewoners van de Herdgang, want op resultaat spelen kunnen ze wel in Eindhoven. Koeman R. heeft één groot voordeel: bij PSV hebben ze maling aan mooi voetbal, de punten zijn heilig, het resultaat is het enige waar het om draait. Ronald heeft nooit het inzicht gehad (waarschijnlijk is zijn voetbalvisie beperkt tot de achterste lijn, alwaar hij zelf zijn succesvolle voetballoopbaan doorbracht) om aanvallend voetbal te spelen, want het aankopen van een neurotisch brulkikkertje als Victor Sikora met evenveel techniek als een natte schoenendoos, of een Belgische mijnwerker als Tom Soetaers, die bij balbezit alvast naar achteren sprintte om een mogelijk balverlies te kunnen opvangen, daar wordt geen elftal beter van, laat staan Ajax. Ook de Griekse tragedie Charisteas kwam uit de koker van Ronald, terwijl jongens als Van der Vaart en Mido de ArenA werden uitgepest.
PSV kent geen vedetten, dus daar kan Koeman zich geen buil aan vallen. Phillip Cocu is een belangrijke schakel geweest, maar na een mogelijk slopend WK is het gebeurd met de dwingende aanwezigheid van de oude rot. Wellicht hangt hij zijn schoenen aan de wilgen en wordt het helemaal gokken op Kone en Farfan (als ie blijft), terwijl Vayrinen het gras uit het veld rent. Wel of geen Alex scheelt ook een slok op een borrel, Lamey is te licht, Reiziger dit jaar al te oud, gelukkig is Ronald een resultaattrainer. We zullen zien.

Tot slot Ajax-kandidaat numero uno: Henk ten Cate. Amsterdamse vent met enkele modale clubs (Vitesse, NAC) in zijn portemonnee, waarmee hij zeer behoorlijk voetbal speelde. Kreeg een lot uit de loterij toen Frank Rijkaard hem als assistent in Barcelona wilde hebben en surft sindsdien mee op het succes van Frank. Of Ten Cate over het inzicht beschikt om van Ajax weer een titelpretendent te maken, met als tweede ijzer in het vuurtje, aantrekkelijk en herkenbaar Ajax-voetbal, dat moet de toekomst uitwijzen. Het is wel een feit dat hij de redelijk succesvolle Blind zal moeten doen vergeten. Zeker de play-offs zullen niet direct het pad naar succes effenen, want waar Blind op de valreep enorme zaken voor Ajax deed, zowel vorig seizoen als deze editie behaalde hij de voorronde van de Champion’s League, een tweede plaats in de competitie is een garantie van niks, zo ondervond AZ. Een landstitel dus, niets minder, en dan ook nog met mooi voetbal. Het kàn, àls Jaap Stam fit blijft, àls Edgar Davids komt, àls Sneijder met Perez overweg kan en àls ook Henk ten Cate het in hen ziet zitten. Want het aankopen van spelers door een technisch directeur is leuk voor de beleidsbepalers, maar de trainer op het veld bepaalt wie er in de basis komen te staan. En Martin van Geel heeft bij al zijn vorige clubs bewezen een gluiperige engerd te zijn, die het liefst in de schijnwerpers staat als de architect van het succesvolle Willem II (onder Adriaanse), het succesvolle AZ (onder Adriaanse en Van Gaal) en mogelijk het succesvolle Ajax komend seizoen. Ten Cate zal ongetwijfeld handig geworden zijn in het Catalaanse spinnenweb, maar de wind vol van voren krijgen als eindverantwoordelijke, of achter de rug van Rijkaard kunnen wegkruipen zijn twee totaal verschillende situaties. Wordt vervolgd.

copyright by © judge