terug_naar_homepage
login_linkspoot
lees_ook

seizoen 15/16:
figuranten
Butterfly
keuzes
Johan Cruijff
Jetro
kijk en zicht
verwondering
cyclus
pijnbank
spelletjes
kleurloos
Realisten en romantici
Blind

sportiviteit

Sportiviteit, de woordkeuze van een medespeler bleef mij bij, na afloop van een trainingspartijtje bij onze lokale voetbalclub uit Driebergen. Nadenkend over deze in het voetbal sporadisch gebezigde term doe ik een poging om dit woord te plaatsen binnen de kaders van het voetbal.
Een duel der giganten passeert het netvlies van mijn geheugen: Feyenoord - Barcelona, tweede ronde Europacup I in 1974. Stromende regen, een modderveld, Willem van Hanegem versus Johan Neeskens. Ik zie duwen, slaan, beuken, schoppen, natrappen, een zwieper, een zetje, een slinks gevalletje van vasthouden, terloopse obstructie, een knal, een peut, een kleun. Ik zie de twee beste middenvelders die Nederland ooit gekend heeft in een fysieke en mentale gladiatorenstrijd verwikkeld. De Nees geeft de Kromme geen centimeter ruimte, na afloop van de wedstrijd licht hij deze dwangbuisdekking toe: als je Willem een metertje geeft gaat hij je dollen, dus die ruimte moet je hem niet geven. Moeilijker is voetballen niet, volgens Neeskens althans. Volgens Willem is het spelletje net wat leper. Een incidentje op het veld met de scheidsrechter, niets nieuws voor Van Hanegem, licht een tipje van de sluier op:
Willem moet zich melden bij de arbiter na een overtreding. Hij neemt een enigzins verbouwereerde Neeskens mee aan de arm naar de scheidsrechter.
Neeskens na afloop: Willem nam mij mee naar de scheidsrechter, hij dacht zeker dat ik bij de scheids moest komen, terwijl het toch echt Willem betrof. Ik liep maar mee want Willem hoeft van mij geen gele kaart te krijgen.
De Kromme over het gebeurde: ik moest bij die koekenbakker (de scheids dus) komen en nam Neeskens maar even mee, want anders staat Neeskens vrij als hun die vrije bal gaan nemen, terwijl ik nog bij die scheidsrechter sta. Gisser dan de Kromme lopen ze niet rond, nu niet en nooit niet.

De hele wedstrijd stond bol van wat je zou kunnen betitelen als onsportief gedrag. Duwen, trekken, slaan en natrappen zijn strafbare feiten tegen de reglementen, maar Van Hanegem en Neeskens zagen dat blijkbaar anders. Willen winnen, met alle mogelijke middelen, al dan niet toelaatbaar, dat was het motto van deze grootheden uit de vaderlandse sport. Als daarvoor een keekie moest worden uitgedeeld, dan was dat maar zo. Sportief is een bal uitschieten als een tegenstander geblesseerd op de grasmat wegkwijnt, sportief is een bal daarna teruggooien. Tot zover gaat de sportiviteit.

Hoe kwam ik hierop? Het trainingspartijtje. Mijn medespeler van dat moment, een Limburger, bood uit het niets een vrije bal aan de tegenstander. Wij waren net vrij gaan lopen en dus weg van onze opponent. De Limburger geeft de bal aan twee voor zijn neus vrijstaande tegenspelers. Tegenspeler één speelt de bal vervolgens breed naar de voor een leeg doel vrijstaande tegenspeler twee. Doelpunt. Ik kwaad op de Limburger, de Limburger verdedigt zijn actie met het woord sportiviteit. De tegenstander had volgens hem moeten wachten totdat wij weer terug waren in onze verdedigende stellingen.

Ik loop bijna 38 jaar rond, ik heb ze zout gegeten, maar dit was toch weer een nieuwe voetbalervaring. Mijn jeugdidolen waren Willem van Hanegem en Johan Neeskens, wellicht dat ik daardoor het beroep op sportiviteit niet kon begrijpen. Misschien ben ik gedeformeerd door mijn idolatie, misschien ben ik obsessief met winnen, misschien ben ik onsportief.
Of misschien is het gewoon dat ik een Utrechter van geboorte ben en hij komt uit Limburg. Van origine hebben ze daar altijd wat problemen gehad met de Randstedelijke voetbalmentaliteit. Ondanks alle reismogelijkheden en communicatiemiddelen ligt Maastricht een heel eind bij Utrecht vandaan. Ik vind zijn actie niet gis, hij praat over sportiviteit.

Saillant detail: nadat hij op zijn onbegrijpelijke actie was aangesproken en de memorabele woorden over sportiviteit waren uitgesproken liet hij luid en duidelijk de navolgende zin over het veld bulderen: laten we ze dan allemaal maar kapot schoppen!

Rare jongens, die Limbo s.

 

copyright by © judge